مفهوم انطباق با استرس درمراقبین کودکان مبتلا به سرطان: تحلیل مفهوم هیبرید

مقدمه: مفهوم انطباق با استرس فرایندی است که سبب ایجاد تلاش برای استفاده از منابع جهت حل موقعیت استرس زا می شود. بنابراین استفاده از مهارتهای انطباقی مناسب جهت کاهش استرس، اضطراب و افسردگی مراقبت دهندگان دارای اهمیت است که سبب افزایش کیفیت درمان و مراقبت در کودکان می گردد. با توجه به اهمیت موضوع، هدف این مطالعه، تبیین مفهوم انطباق با استرس در مراقبت دهندگان (والدین و وابستگان نزدیک) کودکان سرطانی می-باشد. روش: در این پژوهش تحلیل مفهوم به روش هیبرید، در سه مرحله انجام شد. در مرحله مروری بر مطالعات (مرحله نظری) 30 مقاله مرتبط موجود در پایگاه های اطلاعاتی از 1990 تا می 2013 ارزیابی و تحلیل شدند. در مرحله دو یا مرحله درعرصه مصاحبه با 5 نفر از والدین کودکان سرطانی انجام و تحلیل داده ها با استفاده از آنالیز محتوی صورت گرفت. در مرحله نهایی، از دو مرحله قبل تحلیل کلی انجام شد. یافته ها: براساس مروری بر ادبیات بهترین تعریف انطباق با استرس، چارچوب‌های فرایند انطباق با استرس در مراقبت دهندگان انتخاب شد. درمرحله کار درعرصه نیز براساس آنالیز مصاحبه مضامین و زیرمضامین اقدامات و راهبردهای انطباق با استرس والدین کودکان سرطانی استخراج شد .در مرحله نهایی از ادغام دو مرحله تعریف، چارچوب‌ها، اقدامات، استراتژی‌ها و پیامدهای انطباقی با استرس به منصه ظهور رسید و سپس مدل هیبرید ارائه شد. نتیجه‌گیری: بر اساس نتایج این مطالعه، اجرای مداخلات پرستاری در جهت کاهش استرس مراقبت دهنده، برنامه‌ریزی جهت آموزش، بکارگیری مهارت‌های انطباقی و از عهده برآیی صحیح و موثر در مراقبت دهندگان (والدین و وابستگان نزدیک) کودکان سرطانی امری ضروری و امکان پذیر خواهد بود.